خبرگزاری فارس
در حالی که سالانه 3.5 میلیون تن ذرت به ارزش 1.2 میلیارد دلار وارد کشور می‌شود، اما می‌توان با اجرای الگوی کشت و خرید تضمینی مناسب، کشور را در تولید این محصول بی‌نیاز کرد، اما مافیای واردات، زیان اقتصاد کشور را دو چندان کرده است.
به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس، سالانه بیش از 8 تا 9 میلیون تن واردات انواع خوراک دام و طیور شامل کنجاله سویا، ذرت ، جو و روغن نباتی با هزینه حدود ۴ میلیارد دلار وارد می‌شود، این واردات به رغم دارا بودن شرایط آب و هوایی و اقلیم مناسب و ظرفیت فراوان تولیدی در کشور انجام می‌شود.
خوراک دام و طیور محصولی استراتژیک و از این جهت برای کشور حایز اهمیت است که تقریبا 70 درصد هزینه تمام شده محصولات پروتئینی مربوط به آن است و نبود این محصولات امنیت غذایی را تهدید کرده و وابستگی به واردات را بیشتر می‌کند.
از بین نهاده‌های دامی وارداتی، حدود 3.5 میلیون تن آن ذرت به ارزش 1،2میلیارد دلار است، ایران بعد از کشورهایی مانند هند با تولید 20 میلیون تن، اندونزی 8 میلیون و 900 هزارتن، روسیه 7 میلیون و 500 هزار تن، مصر 5 میلیون و 800 هزار تن، ترکیه 4 میلیون و 400 هزار تن و پاکستان 3 میلیون تن در جایگاه ششم تولید این محصول قرار گرفته است.
کشورهایی مانند قزاقستان با تولید 500 هزار تن ذرت، قرقیزستان 450 هزار تن، آذربایجان 160 هزار تن، عراق 250 هزار تن، سوریه 150 هزار تن، ازبکستان 120 هزار تن، تاجیکستان 80 هزار تن،اردن 20 هزار تن، ژاپن هزار تن، ارمنستان و کویت بدون تولید در جایگاه پس از ایران قرار گرفته‌اند.
دلیل اصلی نوسان قیمت مرغ در دو سال گذشته متاثر از نبودن خوراک دام و طیور در داخل و عدم برنامه‌ریزی برای واردات به موقع دان مرغ که ماده اصلی تشکیل دهنده ان ذرت دامی است، بود.
*تولید ذرت
به گزارش فارس، ایران در سال جاری، یک میلیون و 730 هزار تن ذرت تولید کرد که نسبت به سال گذشته افزایشی نداشت، بیشترین تولید ذرت ایران در سال 2007 با تولید 2 میلیون و 361 هزار تن بوده است، گرچه تولید ایران از سال 2000 میلادی تاکنون رشد داشته، اما در طول این سالها همواره با نوسان همراه بوده و روند ثابتی نداشته است.
طی 10 سال گذشته کمترین تولید ذرت ایران در سال 2001 حدود یک میلیون و 64 هزار تن بود.
*واردات 3.5 میلیون تنی ذرت
میزان واردات ذرت به کشور ایران در سال جاری به 3 میلیون و 500 هزار تن رسید، این در حالی است که نیاز داخلی کشور 5 میلیون و 850 هزار تن است، یعنی پیش از نصف نیاز کشور از طریق واردات تامین شد.
ذرت در کشور ما بیشتر به تغذیه دامها استفاده می‌شود. طی سالهای گذشته میزان نیاز به واردات ذرت در کشور روند افزایشی داشته و از یک هزار و 261 تن در سال 2001 به 3500 تن در سال جاری رسیده است.
بیشترین میزان واردات ذرت کشور 4 میلیون و 300 هزار تن در سال 2009 بوده است که به نظر می‌رسد به دلیل خشک‌سالی‌های سال 2008 بوده است.
* سطح زیر کشت
سطح زیر کشت ذرت در کشور 240 هزار هکتار است که طی 10 سال گذشته سطح زیر کشت آن همواره در نوسان بوده است، در سال 2007 بیشترین سطح زیر کشت ذرت در کشور به میزان 307 هزار هکتار بود، اما طی سه سال گذشته رقم 240 هزار هکتار ثابت بوده است.
میزان نیاز مصرف دامی این محصول در کشور 5 میلیون و 700 هزار تن است که آمارهای 10 ساله نشان می‌دهد، روند آن سال به سال افزایش دارد و با توجه به توسعه دامداریهای کشور در سالهای آینده نیز به میزان نیاز کشور افزوده خواهد شد.
طی 12 سال گذشته نیاز کشور به این محصول 160 درصد رشد داشته است.
این جای سئوال است که چرا محصول استراتژیکی مانند ذرت که این قدر در تولید محصولات پروتئینی نقش دارد، باید وارد شود، روند واردات و سطح کشت هم نشان می‌دهد، در سالهای گذشته سطح کشت کاهش و واردات افزایش یافته و در سالهای آینده هم تقاضا به این محصول بیشتر خواهد شد.
ذرت از خانواده گرامینه و معمولا از گیاهان کم توقع است که معمولا امکان کشت آن در اکثر مناطق کشور وجود دارد، در صورتی که دولت خرید تضمینی این گونه محصولات را بیشتر کند و برای کشاورز تولید این محصول به صرفه باشد، سطح زیر کشت افزایش خواهد یافت، از سوی دیگر الگوی کشت مناسبی که این موضوع برای کشور باید مهم باشد که این گونه محصولات استراتژیک در داخل تولید شود، اگر چه دولت عمدا نرخ خرید تضمینی را هم بالاتر در نظر بگیرد که در این صورت حداقل از سرازیر شدن ارز کشور به جیب کشورهایی که با هر بهانه‌ای ارز با ارزش نفت را می‌خواهند، با اجناس دیگر و معمولا بی‌ارزش معاوضه کنند، جلوگیری خواهد کرد و صد البته افزایش توان کشاورز داخل هم به دوام اقتصاد کشور خواهد انجامید.