wheat.jpg

نقش سازمان دامپزشكی در مدیریت بحران

چاپ

خبرگزاری ایرناalt

سازمان دامپزشكی به عنوان متولی تولید غذای سالم در كشور نقش تعیین كننده ای در مقابله با بروز بحران دارد و در این میان مقابله و پیشگیری بیماری های مشترك بین انسان و دام همچون آنفلوانزای فوق حاد پرندگان، شاربن، تب برفكی و مشمشه در دستور كار این سازمان قرار دارد.

به گزارش خبرنگار اقتصادی ایرنا، همچنین برای پیشگیری از بروز بیماری آنفلوانزای فوق حاد پرندگان، ارایه آموزش های لازم، تامین تجهیزات، ایمن سازی 

جمعیت در معرض خطر بویژه طیور صنعتی، برنامه ریزی پایش و بررسی وجود موارد احتمالی بیماری مورد توجه این سازمان است.

در این راستا آموزش مهمترین و كلیدی ترین بخش در مدیریت بحران است كه در دو سطح آموزش به همكاران و گروه های هدف جامعه انجام می شود و همكاران شاغل در مجموعه دامپزشكی و دستگاه های مرتبط همچون وزارت بهداشت و مراكز تابع وزارت جهاد كشاورزی مورد آموزش های لازم در این خصوص قرار می گیرند.

 

در این مرحله شناخت كامل راه های ورود، انتقال، پیشگیری و پایش بیماری های مشترك از وظایف گروه های مختلف در زمان بروز بحران است كه باید توسط جامعه هدف اجرایی شود.

 

این در حالی است كه برای كنترل بیماری های دام و طیور بایستی تجهیزات معدوم سازی بهداشتی، قرنطینه، لباس و سایر موارد حفاظت شخصی اكیپ ها، سم پاشی، واكسیناسیون، مواد ضد عفونی كننده همچون آهك، سم و انواع دارو توسط ارگان های مختلف در اختیار سازمان دامپزشكی كشور قرار گیرد.

 

همچنین برای مقابله با بیماری های مشترك بین انسان و دام باید تامین و توزیع نیروی انسانی طبق برنامه ریزی صورت گیرد.

 

در بخش پایش بیماری ها، نمونه برداری و انجام آزمایش های سرولوژی از طیور وحشی و بومی و كانون یابی بیماری از طریق بررسی موارد مشكوك تلفات طیور وحشی، بومی و صنعتی نیز به صورت مستمر انجام می شود.

 

بنا بر این سازمان دامپزشكی برای مدیریت بحران از سامانه پایش بیماری ها جهت شناسایی كانون ها و تجزیه و تحلیل داده ها، ارایه گزارش وقوع حادثه و تعیین صحت و سقم برای تشكیل ستاد مركزی بحران استفاده می كند.

 

در این راستا اطلاعات جمع آوری شده توسط گروه های عملیاتی شناسایی برای اعزام و ساماندهی اكیپ های عملیاتی و اقدامات قرنطینه ای از جمله كنترل تردد خودروها، حمل و نقل دام و طیور، ضد عفونی تمامی خودروها قبل از خروج از مناطق آلوده جهت پیشگیری از گسترش بیماری در زمان وقوع سیل و زلزله به دلیل وجود دام های تلف شده یا مصدوم و شرایط رشد عوامل بیماری زا را به وجود می آورد.

 

بررسی كارشناسان نشان می دهد، به هم خوردگی لایه های خاك، وجود گرد و غبار و رطوبت، احتمال شیوع بیماری های مشترك بین انسان و دام را افزایش می دهد.

 

بنا بر این باید در زمان بروز بحران با تشكیل ستاد بحران و گروه های عملیات شناسایی، اطلاعات لازم را در خصوص لاشه حیوانات، ضد عفونی اماكن دامی، درمان حیوانات آسیب دیده، حذف دام های غیرقابل درمان، ذبح بهداشتی دام جهت مصرف انسان، بررسی و برای ایمن سازی دام و طیور علیه بیماری ها اقدامات لازم را انجام داد.