خبرگزاری فارس
عضو کمیسیون کشاورزی گفت: برای تولید روغن در داخل باید یک مقدار محدودیت به نفع تولید‌کنندگان داخلی ایجاد کنیم و همچنین در مورد الگوی مصرف تجدیدنظر صورت گیرد زیرا مصرف روغن به شدت در تلویزیون تبلیغ می‌شود.
بهرام بیرانوند عضو کمیسیون کشاورزی در پاسخ به این سؤال که دلیل وابستگی 90 درصدی کشور به واردات روغن چیست، گفت: باید این مسئله که چطور به صورت ناگهانی به این درجه از وابستگی کشور به واردات روغن رسیده‌ایم تامل شود. به نظرم تا بحال به این موضوع پرداخته نشده است.
وی افزود: در هیچ بخش دیگری از مواد غذایی و خوراکی تا این اندازه وابستگی نداریم و باید به این مسئله بدین شکل پرداخته شود که ما تغییر عادت غذایی پیدا کرده‌ایم.
عضو کمیسیون کشاورزی بیان داشت: در گذشته تا به این اندازه استفاده از روغن‌های نباتی معمول نبود و اغلب مردم نیازشان را به چربی‌ها از طریق چربی‌های حیوانی و یا چربی‌های حاصل از لبنیات تأمین می‌کردند.
بیرانوند اظهار داشت: در دوره‌ای استفاده از روغن‌های نباتی تبلیغ شد که پایه و اساس آن روغن وارداتی بود، در حالی که زیرساخت این مسئله که افزایش سطح زیر کشت دانه‌های روغنی بود افزایش نیافت بطوریکه اکنون حجم زیادی از مصرف داخلی را باید به صورت مستقیم و غیر مستقیم از خارج وارد کرد.
وی در پاسخ به این سؤال که اکنون راه حل این مسئله چیست و چگونه می‌توان از وابستگی به واردات روغن خارج شد، گفت: تا زمانیکه در کشور نیاز به واردات وجود دارد و این موضوع به مدیران فشار می‌آورد که بدون زحمت از طریق منابع نفتی تأمین شود،پول نفت به دلار و دلار هم تحویل کشورهای تولید کننده برای محصولات وارداتی شود، واردات روغن و این موضوع که مصرف‌کنندگان اراده خودشان را به سیاست‌گذاران تحمیل کنند ادامه خواهد داشت.
عضو کمیسیون کشاورزی اظهار داشت: تا زمانیکه پول نفت صرف واردات این محصولات می‌شود کسی به دنبال تأمین روغن در داخل نیست.
بیرانوند اظهار داشت: برای تولید روغن در داخل باید یک مقدار محدودیت به نفع تولید‌کنندگان داخلی ایجاد کنیم و همچنین در مورد الگوی مصرف تجدیدنظر صورت گیرد، زیرا مصرف روغن به شدت در تلویزیون تبلیغ می‌شود و بنابراین با برنامه‌ریزی باید کاری کرد که تولید برای کشاورز صرفه اقتصادی داشته باشد.
عضو کمیسیون کشاورزی بیان داشت: برخی اقلام تولیدی دقیقا از زمانی عقب‌نشینی تولیدشان شروع شده است که سیاست‌گذاری‌های ما شروع شده است و دلیل آن هم این است که تعداد مصرف‌کنندگان بیشتر از تولید‌کننده‌هاست و آنها اراده‌شان را بر تصمیم‌گیران حاکم می‌کنند.