در سال 2015، واردات دریابرد غلات چین برای اولین بار به 100 میلیون تن رسید اما کاهش واردات برخی از غلات در سال 2016 منجر به آن شد که تقاضای کل واردات غلات چین در سال گذشته 9 درصد کاهش یابد.
در سال 2015، واردات دریابرد غلات چین برای اولین بار به 100 میلیون تن رسید. واردات از آن به بعد ناپایدار بود و کاهش تقاضا برای واردات

برخی از انواع غلات در سال 2016 منجر به آن شد که تقاضای کل واردات غلات چین در سال گذشته 9 درصد کاهش یابد. با وجود این، تا این برهه زمانی در سال 2017، نشانه‌های از سر گرفتن رشد واردات به خوبی دیده می‌شود.
به گزارش دان و جوجه ایران از مانا، در طول دهه گذشته واردات دریابرد غلات چین به شدت رشد کرد و در سال 2015 واردات این محصولات 26 درصد نسبت به سال 2014 افزایش یافت و به 110.3 میلیون تن رسید که این امر منجر به رشد حدود 80 درصدی تجارت جهانی غلات در سال 2015 شد. بخش عمده واردات غلات چین، واردات دانه‌های روغنی است که در سال 2015 نسبت به سال پیش از آن 14 درصد افزایش یافت و به 81 میلیون تن رسید. این امر به علت رشد تقاضای داخلی برای خوراک دام و قیمت‌های مناسب واردات بود. با وجود این، بیش از نیمی از رشد واردات غلات چین در سال 2015 مربوط به غلات دانه درشت (عمدتاً جو، ذرت و ذرت خوشه‌ای) بود که اغلب واردات این دسته از غلات در سال 2015 دو برابر شد و به 26 میلیون تن رسید. گران بودن قیمت داخلی ذرت منجر به افزایش 84 درصدی واردات آن نسبت به سال 2014 و رسیدن به سطح چهار میلیون تن شد و به این ترتیب غلات وارداتی جایگزین ذرت داخلی چین برای خوراک دام شد و همزمان مجموع واردات جو و ذرت خوشه‌ای در آن سال (2015) به 11 میلیون تن رسید که به ترتیب رشد سالانه 98 و 85 درصدی را نشان می‌داد.
با این تفاسیر، چنین رشدی در واردات غلات دانه درشت پایدار نبود و در سال 2016 واردات این محصولات در چین 44 درصد افت کرد و به 15 میلیون تن رسید. این امر به‌طور گسترده حاکی از توقف خرید ذرت توسط چین و سیاست ذخیره‌سازی این کشور در سال 2016 بود که منجر به افزایش شدید عرضه ذرت داخلی شد. این موضوع به همراه رشد آرام‌تر تقاضا برای خوراک دام باعث مازاد عرضه در بازار ذرت داخلی چین شد و گزارش شد که ذخایر ذرت به بیش از 200 میلیون تن رسید و قیمت آن از 2000 یوان به ازای هر تن در اوایل سال 2016 به 1600 یوان به ازای هر تن در پایان آن سال کاهش یافت. در حالی‌که، واردات دانه‌های روغنی همچنان ادامه یافت (البته با سرعت کمتر) و با رشد دو درصدی به 83 میلیون تن رسید. با این وجود، افزایش واردات دانه‌های روغنی نتوانست کاهش واردات غلات دانه درشت را جبران کند و در کل واردات دریابرد غلات چین در سال 2016 با افت 9 درصدی به 100.7 میلیون تن رسید.
تا این مقطع از سال 2017، تقاضای واردات غلات چین بهبود یافت و در فاصله زمانی ماه ژانویه تا اوت رشد پایدار 17 درصدی را نسبت به مدت مشابه سال 2016 نشان داده است. به گزارش دان و جوجه ایران از مانا، واردات دانه‌های روغنی 80 درصد از رشد واردات غلات را تشکیل داد و با 17 درصد افزایش نسبت به سال گذشته به 63 میلیون تن رسید که با تقاضای گسترده محصولات دانه‌های روغنی (مصرف خوراکی و تولید روغن) و برداشت گسترده محصول در برزیل و ایالات متحده پوشش داده شد. همچنین واردات گندم یک سوم افزایش یافت و به سه میلیون تن رسید. واردات غلات دانه درشت نیز با 9 درصد افزایش نسبت به مقطع مشابه سال 2016 یه 12 میلیون تن رسید که ناشی از دو برابر شدن واردات جو و رسیدن به سطح 6 میلیون تن به دلیل تقاضای زیاد صنعت آبجوسازی و عرضه بیشتر محصولات استرالیایی با قیمت رقابتی بود. با وجود این، عرضه زیاد ذرت داخلی فشار بیشتری بر واردات ذرت و ذرت خوشه‌ای داشته است.
بنابراین، واردات غلات چین در سال‌های اخیر نوسان داشته و عمدتاً این ناپایداری به علت تأثیر سیاست‌های محلی بر واردات غلات دانه درشت بوده است. در سال 2017، با توجه به تمرکز رشد واردات بر دانه‌های روغنی، پیش‌بینی می‌شود واردات غلات چین تا 16 درصد رشد کند و دوباره سهم 50 درصدی در پیش‌بینی رشد 6 درصدی تجارت جهانی غلات در سال جاری داشته باشد و باردیگر رکورد سالانه جدیدی را به ثبت برساند.