سيستم آبرساني سالن هاي مرغداري ، كليد سلامتي گله

چاپ

altآب از راه هاي مختلفي بر گله تاثير ميگذارد . استفاده از يك سيستم آبرساني مناسب باعث افزايش سلامت ، كارايي پرنده و كاهش اثرات مضر آب مصرفي خواهد شد . توليد كنندگان براي كنترل سيستم آب در فرم هاي توليدي خود شرايط بستر زير آبخوري ها را بررسي مي كند . قطعاً مديريت مرغداري و ايجاد بستر مناسب درسلامت گله نقش اساسي دارد . سيستم آبرساني بايد از خيس شدن بهتر بستر و مشكلات متعاقب آن جلوگيري كند .بستر خشك نقش بسيار مهمي در بهداشت مرغداري دارد . اين بدين معني است كه آب نبايد نشت كند و در ارتفاع مناسبي نصب شده باشد و فشار آب داخل آن نيز مناسب باشد . بيشتر سالن ها بايد حدود 20 تا 25 درصد رطوبت داشته باشد و وقتي رطوبت بستر به بيش از 25 درصد برسد باعث سردي بستر مي شود ، همچنين محيط مناسبي براي رشد باكتري هاي عفونت زا مثل E.coil  كوكسيدويوز . سالمونلا مي باشد . علاوه بر اين بستر مرطوب باعث پخش آمونياك در هوا مي شود و آمونياك به ريه پرنده صدمه ميزند و محيط را براي رشد باكتري آماده مي كند .

انسان مي تواند مقدار 20 ppm آمونياك را در محيط تشخيص دهد . تجمع بيش از اين مقدار  (50-100ppm) باعث سوزش چشم ها و ايجاد اشك مي شود . اين مقدار براي پرنده بسيار خطر ناك است . تجمع 50-100 ppm باعث كوري پرنده مي شود . حتي مقدار 5ppm آمونياك (كه توسط بيني انسان قابل تشخيص نيست ) باعث صدمه به لايه محافظ دستگاه تنفس جوجه ها مي شود و آنها را مستعد بيماري مي كند . مرغداران نمي توانند مقدار آمونياك داخل سالن را از بين ببرند ولي مي توانند مقدار آمونياك را به 25 ppm برسانند .
همچنين بستر خيس باعث ايجاد زخم هاي كف پا ، تاول هاي سينه اي و سوزش پوست خواهد شد . اين بيماري ها باعث افزايش مصرف انرژي و كاهش توليد پرنده مي شود و افزايش مصرف آنتي بيوتيك را به دنبال دارد .
برخي توليد كنندگان خيسي بستر را دليلي بر دسترسي كافي پرنده با آب مي دانند در حالي كه خيسي بستر نمايانگر دريافت آب بيش از حد نياز پرنده مي باشد .
برخي از مرغداران جهت اطمينان از مقدار آب در سالن هاي مرغداري از كنتور آب استفاده مي كنند و مقدار آب ورودي را طي يك دوره ي زماني معين ملاك قرار مي دهند . اما كنتور نمي تواند شرايط بستر و مقدار آب دريافتي توسط پرنده را اندازه بگيرد . بنابراين يك مدير موفق همواره به شرايط بستربيش از ميزان مصرف آب سالن ها توجه مي كند .

اجرام بيماري زا در لوله هاي آب :
سيستم آب مي تواند منبع انتشار بيماري از آلودگي ها در سالن هاي مرغداري باشد . انتشار آلودگي زماني رخ مي دهد كه باكتري ها به ديواره داخلي لوله ها بچسبند و تشكيل توده ي چسبناكي را بدهند . توليد كنندگان علت اين امر را حل كردن برخي از داروها ، ويتانين ها و مواد معدني حاوي گلوكز و ديگر مواد غذايي غني شده در آب و استفاده از آنها توسط سيستم آب مي دانند . باكتري ها برروي اين محيط مناسب رشد و تكثير مي يابند . علاوه بر اين اكثر سيستم هاي آب داراي فشار كمي هستند و نمي توانند توده هاي باكتري چسبنده به جداره داخل لوله ها را خارج كنند .گاهي اوقات آب در داخل سالن مرغداري آلوده مي شود و باكتري هاي آب در داخل شيار روده پرنده جايگزين شده و چون دماي آن حدود 41 درجه سانتي گراد مي باشد ، مانند يك انكوباكتور عمل كرده و باعث تكثير باكتري ها و صدمه به سلامت پرنده مي شود .
پرورش دهندگان از ضد عفوني كننده هايي مثل كلرين جهت ضد عفوني و از بين بردن باكتري ها استفاده مي كنند . اين عمل باعث ضد عفوني آب خواهد شد وليكن باكتري هايي را كه مواد آلي   توده اي چسبيده به ديواره لوله ها جايگزين شده اند ، از بين نمي برند و مجدداً تعداد باكتري هاي در آب افزايش مي يابد . در طي 24 ساعت و در دماي 32 درجه يك باكتري E.coli به ميليون ها باكتري تقسيم  مي شود . براي مقابله با اين توده هاي چسبناك راهكارهايي پيشنهاد مي شود . بطور مثال جريان دادن آب با فشار 3- 5/1 بار در داخل لوله هامي تواند توده هاي چسبناك را از ديواره لوله ها جدا و خارج نمايد .
مواد پاك كننده اي نيز وجود دارد كه حاوي هيدروژن پر اكسيد هستند . اين پاك كننده ها باعث از بين بردن مواد چسبناك ديواره لوله شده و باعث جريان يافتن بهتر آب در لوله ها مي شود . هيدرژن پر اكسيد بعد از شستشو به اكسيژن و آب تبديل شده و هيچ صدمه اي به محيط زيست وارد نمي كند همچنين به پرنده صدمه نمي زند و طعم آب را تغيير نمي دهد .
مواد ضد عفوني كننده ديگر مثل كلرين باعث تغيير طعم آب شده و ضريب تبديل غذايي را افزايش مي دهند در نتيجه با بهبود سيستم آب رساني طيور ، توليد كنندگان سعي مي كنند تا گله اي سالم و پر توليد داشته باشند.